ความจริงของการกอด: เรื่องซับซ้อนที่ไม่ได้ซับซ้อนอย่างที่คิด

การสัมผัสเป็นความรู้สึกแรกที่มนุษย์เรารับรู้ตั้งแต่เกิด การสัมผัสและการกอดสามารถกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายได้ อีกทั้งสมองยังมีความสามารถในการสื่อสารผ่านการสัมผัสได้ดีกว่าข้อมูลทางภาษาหรือแม้กระทั่งทางสายตา

ในความสัมพันธ์แบบโรแมนติก การกอดเป็นเสมือนสัญลักษณ์ของความรักอันบริสุทธิ์ คุณอาจจะมีบทสนทนาที่ดีร่วมกัน มีกิจกรรมที่สนุกสนานทำร่วมกัน มีเซ็กซ์อันเร่าร้อน แต่ถ้าท้ายที่สุดแล้วคุณไม่ได้กอดกัน ไม่ได้นอนคุดคู้อยู่ในอ้อมแขนของอีกฝ่ายเป็นเวลานาน ๆ แบบนี้แล้วมันจะสื่ออะไรได้อีกเล่า นอกเสียจากเป็นสัญญาณว่าความสัมพันธ์ของคุณไม่ราบรื่นเหมือนเดิมอีกแล้ว

กอด และสารเคมี Oxytocin

แนวคิดนี้มาจากไหน? มันมาจากสารเคมีในร่างกายเราที่ชื่อ Oxytocin สารนี้ถูกขนานนามว่าเป็นโมเลกุลแห่งความอบอุ่น นั่นก็คือมันทำให้คนเราเกิดพันธะทางอารมณ์แก่กันได้ หรือจะให้พูดง่าย ๆ ก็คือเมื่อคนเรากอดกัน สมองจะหลั่งสารเคมีที่ทำให้รู้สึกผูกพันกับอีกฝ่าย มันสามารถทำให้คนคนหนึ่งรับรู้ว่าความรู้สึกอันอบอุ่นนี้มาจากอ้อมแขนของเขาคนนั้น และทำให้รู้สึกผูกพันกับคนคนนั้นมากขึ้น

การกอดหรือการทำให้สาร Oxytocin หลั่งออกมา ไม่ได้หมายความว่าให้คุณทั้งสองนอนแล้วเอาแขนเอาขาเกี่ยวพันกันอย่างเดียว แต่มันอาจหมายถึงการที่อีกคนโอบเอว เคาะมือ ถูเข่า เล่นผม หรือนวดไหล่ของอีกฝ่าย หรือจะเป็นแม้กระทั่งการเต้นช้า ๆในห้องนั่งเล่น เกาหลังหรือไล่นิ้วมือวาดรูปต่าง ๆ อยู่บนแผ่นหลังของเขา

ไม่ใช่ที่คนที่จะชอบการกอด!!

ฟังแล้วดูเหมือนใคร ๆ ก็ชอบการกอดนี่นะ แต่ไม่ใช่ทุกคนหรอก มันมีนะคนที่ไม่ชอบการกอด เหตุผลมันก็ล้ำลึกมากเลยแหละ นั่นเพราะคนเหล่านั้นเขาไม่อยากเสียสละความสะดวกสบายส่วนตัวของเขาไปให้คนอื่น ‘เขาบอกว่ามันรู้สึกเหมือนสูญเสียพื้นที่ของตัวเองไป…’

สำหรับความรักแบบโรแมนติก คำว่า  ‘พื้นที่ของตัวเอง’ อาจจะมีแค่ตอนที่เริ่มความสัมพันธ์เท่านั้น แต่ถ้าความรักมันเบ่งบาน คำว่า ‘พื้นที่ของตัวเอง’ คงละลายหายไปเอง และคงทำให้กลายมาเป็นคนที่ชอบการกอดในที่สุด